Ten

Zanim przeczytacie chciałabym Was mocno przeprosić .

Tak jakoś wyszło , że nie miałam czasu ani weny na napisanie kolejnego rozdziału .

6 klasa , więc prawie jak każdy chcę poprawić oceny końcowe .

Sporo czasu spędzałam też ze znajomymi , z racji , że każde z Nas idzie do innego gimnazjum .

Jeszcze raz mocno przepraszam i obiecuję , że się poprawię . 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

- Perspektywa Harry’ego –

Pustka . Coś takiego właśnie przejęło mój umysł . Jakbym zgubił ostatni , najbardziej pasujący puzzel do układanki . Tylko że tą układanką , było moje życie , które do pewnego czasu nie miało żadnych zobowiązań .

Jednak teraz zacząłem żyć przeszłością . Tym co było kiedyś . Po prostu się w tym zatraciłem , od momentu gdy w moim życiu ponownie pojawiła się Ona . I nie mam jej tego za złe . W prawdzie chyba sam sobie powinienem mieć pewne rzeczy za złe . Bo właśnie ta dziewczyna w tak krótkiej chwili , uświadomiła mi wiele rzeczy , których ja do tej pory nie zauważałem . Tylko szkoda , że właśnie w ten sposób straciłem uroczą brunetkę . Może nie do końca . Możliwe , że jeszcze kiedyś , nasza zerwana , niewidzialna nić znowu połączy się w jedność . Jakże bym chciał , żeby tak było . Niestety ja tego nie wiem i wiedzieć do pewnego czasu nie będę . To Bóg stworzył świat , stworzył Nas by zaplanować nam życie . Co ma  być to będzie i my nie możemy od tego uciec . Nawet gdyby ktoś próbował , to i tak by mu się za żadne skarby nie udało . Bo przed nami , przed naszymi emocjami , stoi taka bariera , która nie pozwala Nam na ogromne ilości niektórych rzeczy . Chroni nas przed niektórymi , ale nie wiadomo kiedy my sami ja zburzymy . Walczymy do końca i walczyć będziemy . Nawet jeśli nie będziemy chcieli , nie będziemy wiedzieli że tak robimy , to tak będzie . Czasami potrzebujemy spokoju , samotności , ale pustka .. nie życzę jej nikomu . Ponieważ jest to coś strasznego . Nie wiesz co masz zrobić . Nie wiesz gdzie jest twoje miejsce . Nie wiesz kogo masz słuchać . Ale wiecie co ? Zawsze trzeba słuchać głosu serca , bo tylko ono tak naprawdę wie co jest dla nas dobre . Rozum może pomóc , ale tylko na pewną chwilę . Potem zorientujemy się , że to jednak było złą decyzją , a czasu przecież nie da się cofnąć .

Przetarłem zmęczone , a zrazem zaspane oczy spowodowane nocna bezsennością . W mojej głowie kłębiło się tyle myśli , że nawet nie wiem kiedy sam przestałem myśleć . Kompletne nic . Kompletne zero . Ręce wyprostowałem , gdyż cały czas przytrzymywały one mój kark , oparty na miękkiej poduszce . Wzrok skierowany do tej poru w kierunku sufitu , teraz spoczął na garderobie z ubraniami . Ostatni raz przeciągnąłem się porządnie i  usadowiłem swoje ciało w pozycji siedzącej . Jeszcze przez dłuższą chwilę wpatrywałem się bezczelnie w nic nie winny mebel , aż w końcu postanowiłem użyć do czegoś znajdujących się tam ciuchów .

Podszedłem bliżej . W ręce chwyciłem białą koszulę z krótkim rękawem i rurki z niskim kroczem . Następnym punktem do którego podążyłem była łazienka .  Wziąłem niewiarygodnie szybki , ale zatem orzeźwiający prysznic i wskoczyłem w wcześniej przygotowane rzeczy . Stanąłem przed lustrem i przeczesałem swoją dłonią moje loki . Posłałem jeszcze w stronę swojego odbicia szeroki uśmiech by podnieść się na duchu , jednak to i tak nie pomogło . Kogo ja oszukuję ? Prawdopodobnie siebie samego i wszystkich wokoło . Moim zdaniem gotowy , zszedłem na dół gdzie zastałem tylko oglądającego telewizję Louis’a . Gdzieś tam w środku mojego organizmu , cieszyłem się , że jednak nie zostałem sam ze swoją osobą . Zająłem miejsce po jego prawej stronie i siedziałem w ciszy dopóki On nie przewał jej , zupełnie wytracającym mnie ze świata  żywych , pytaniem :

- Myślisz o tym co Ci powiedziała ?

- Co masz na myśli ? – zapytałem nie wiedząc o co mu chodziło .

- No wiesz . – zaciął się na sekundkę – O tym , że Cię kocha – spojrzał na mnie , zamyślonym wzrokiem . Przejmował się tą całą sytuacją równie jak ja i widziałem to w jego oczach .

- Myślałem – odparłem krótko

- I co ?

- I doszedłem do wniosku , że może te dwa słowa miały inne intencje .

- Co chcesz przez to powiedzieć ? – dopytywał

- Że to ‘ Kocham Cię ‘ znaczyło , że kocha mnie jak przyjaciela – wyjaśniłem

- Ty naprawdę myślisz , że tak było ? Proszę Cię Harry – westchnął – Dziewczyna Cię kocha , a ty zamiast o nią walczyć , siedzisz tu ze mną

- A co mam zrobić , jeśli to co powiedziała okaże się prawdą ?- spytałem

- No jak to co ? Styles między Wami aż iskrzy , a Wy robicie z siebie głupków . Myślisz , że ja i reszta  tego nie widzimy ?

- Chcesz mi uświadomić , że ja również Ją kocham , chociaż tak nie jest ?

- Jest tak i dobrze o tym wiesz – postawił na swoim

- Nie . Nie kocham jej .

- To czemu się przejmujesz ? – zapytał , siadając naprzeciwko mnie i patrząc głęboko w oczy . Nastała między nami niezręczna cisza , na którą ja nie umiałem nic poradzić . Tu mnie zagiął i dobrze o tym wiedział . – Tak myślałem – dodał

- Louis . Czy tak trudno jest tobie zrozumieć , że kocham ją , ale tylko jak przyjaciółkę ? Byłą przyjaciółkę .

- Wiesz czemu o Niej zapomniałeś ? – zakończył poprzedni temat , tym samym zaczynając nowy . Ponownie nie odpowiedziałem na jego pytanie . Obawiam się , że było ona retoryczne . – Bo chciałeś zapomnieć o swoich uczuciach do Niej , chodź to i tak nic nie pomogło . A wiesz czemu nie chciałeś jej pokochać , mimo że już się to stało i się nie odstanie ? Bo myślałeś , że Ona traktuje Cię wyłącznie jako przyjaciela i razem z tą całą sytuacją , Wy oboje pogubiliście się w tym wszystkim .

- Masz rację – szepnąłem cicho z załzawionymi oczami . Pogubiłem się w tym wszystkim , od momentu gdy wyjechałem z Holmes Chapel . Potem małymi krokami zapominałem o tej dziewczynie , która w moje życie wniosła tyle szczęścia .

- To teraz przyznaj , że ją kochasz – odparł , ale ja pokiwałem przecząco głową – Zobaczysz chociaż odrobinkę Ci ulży . Wziąłem głęboki oddech i powiedziałem to , czego za wszelką cenę , chciałem się wyprzeć .

- Kocham Cassie Shay

- Bravo – zaklasnął w dłonie i wstał z kanapy . Podszedł do mnie i lekko przytulił .

- Dziękuję , Lou – wyszeptałem mu na ucho , mocniej w niego wtulając ..

***

Nie jestem zadowolona z tego co napisałam , ale może lepiej Wy to oceńcie . 

Wszelkie pytania to tutaj

Czekam na komentarze i dziękuję za poprzednie ! 

Pozdrawiam ♥